سال 2018 سال شکست و شرمساری های جدید سازمان تروریستی و افراطی حزب نهضت اسلامی بود
عنعنه شده است که در پایان هر سال تمامی فعالیت ها نتیجگیری می‌شوند، از باخت و پیروز‌یها خلاصبراری می‌شود. با درنظرداشت نتایج روند منبعده فعالیت برای دورنمای نزدیک و دور طرحریزی و سمت‌گیری می‌گردد. وابسته به فعالیت سیاسی و ایدئولوژی گروه های به نام “مخالف”، نفوذ، جایگاه و درجه تأثیر آنها در جامعه امروزه مصاحبه‌ای داشتیم با نذری اسدزاده، خادم علمی فرهنگستان علوم جمهوری تاجیکستان که مختصر آن را پیشنهاد خوانندگان ارجمند می‌گردانیم.
– نخست می‌خواستم به اصطلاح “مخالف” روشنی اندازیم. مخالف تنها معنی مقابل بودن، انتقاد
کردن را ندارد. مخالف نیرو های سالم جامعه را می‌گویند که در توسعه عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی جامعه شرکت می‌ورزند. نقصان و کمبودهای موجود را در طرح و برنامه‌های گوناگون اقتصادی و اجتماعی آشکار کرده، طرح خود را برای رفع آنها پیشنهاد می‌نمایند.
– پس به اندیشه شما، کدام گروه را می‌توان مخالف گفت؟
چند گروهکی را که خود را در کشورهای اروپای چنین نیرو نمایش دادنی می‌شوند، هیچ گاه نمی‌توان مخالف نام برد، زیرا آنها همان اعضای فراری سازمان تروریستی و افراطی حزب نهضت اسلامی می‌باشند که برای صادر کردن جنایات سنگین و مخصوصا سنگین، تلاش انجام کودتای دولتی در ماه سپتامبر سال 2015 با حکم دادگاه عالی جمهوری تاجیکستان فعالیت آنها ممنوع اعلام شد. حالا به گروهک‌ها تقسیم شده، تلاش می‌کنند که خود را همچون نیروی مخالف نشان دهند و به این وسیله مبلغ های بلاعوض برای روزی خود دریافت نمایند. می‌خواهند همان حزب نهضت را در شکل و جامه دیگر روی صحنه آرند، اما فریب آنها به کار نمی آید و پیوسته به شکست و شرمساری مواجه می‌گردند.
– آیا می‌شود این نکته را کمی عمیقتر شرح دهید؟
ببینید، آنها و پشتیبانان ایدئولوژی آنها درک کردند که با نام قبلی سازمان تروریستی دیگر نمی‌توانند مبلغ به دست آوردند و در تجارتهای خانوادگی، اقدام ضد ملی خود استفاده کنند. همچون لایحه و فرزند اوگی کشور معلوم بودنشان، نمی‌توانست برای نهضتی ها در جامعه اروپای خدمت کند. این بود که آنها با مصلحت و “فاتحه” رهبران معنوی خود در مرحله اول گروهک های را مثل “انجمن آزاداندیشان تاجیک”، “جنبش اصلاحات و توسعه تاجیکستان”، “جنبش مهاجران آسیای مرکزی در اتحاد اروپا” که هر کدام از 5-6 نفر عضو بیشتر ندارد، سازمان دادند. سپس دور هم آمده، “پیمان” تاسیس دادند که خیلی زود از جانب عقل های سالم عنوان “پیمان ضد ملی تاچیکستان” را کسب کرد. با همین راه، آنها خود را از یارلیک “نهضت” رها کردند و می‌خواستند جنایاتی علیه ملت صادرکرده خود و هم‌پیشگان خود را پنهان نمایند، اما تیرشان خاک خورد. این نخستین شکست در سال گذشته بود. منبعد، هر اقدامی که پیش گرفتند، نتیجه‌اش تنها مغلوبیت بود. به عباره دیگر، آنها که در تاجیکستان تا مرز قتل و غارت به سوی جانداران جبهه دنیوی ها حمله می‌کردند، بسیار جان کندند که در نظر اروپای ها خود را “دنیوی” و سکولار نمایش دهند، اما خیالشان خام برامد.
– این شکستها را می‌توان به طور مشخص توضیح داد؟
البته، این جا در راستای درک مسئله مشکل وجود ندارد. محی الدین کبیری، رهبر سازمان تروریستی و افراطی حزب نهضت اسلامی گمان داشت که با عوض کردن جامه با کراوات در اروپا، امکان فعالیت آزاد سازمان تروریستی خودرا پیدا می‌کند، دیگر افراد در نهادشان خصلت مخالف داشته را به خود متصل می‌کند. ولی از یک سو خودخواهی او، از سوی دیگر مکر و حیله‌های که سرکردگان این حزب در سالهای 90 قرن گذشته در برابر سازمان و حرکت های دیگر انجام داده بودند، نگذاشتند که چنین فریب بار دیگر جامه عمل پوشد. آنها می‌خواستند که دو – سه گروهک خودساختشان را با هم متضل کرده، دیگر شهروندان تاجیک در خارج جمهوری قرارداشته را، از جمله خبرنگاران و ضیائیان را به خود مایل سازند. اما کسی به دامشان نه افتاد. برعکس، نمایندگان گروه ذکرگردیده، از جمله خبرنگاران معروف – داداجان عطاءالله، سلام‌الدین میرزارحمت اف، حفیظ بابایارف، فیلسوف مقیم اروپا و دیگران نه تنها دعوت تروریستان نهضتی را نپذیرفتند، بلکه ناترسانه تمامی نقشه‌های جنایتکارانه و ضد ملی آنها را افشا کردند. “پیمان” آنها از روز تولیدش با مرگ رو به رو شد. و تا جای خود رهبر تروریستان در آشکار کردن سیمای اصلی نهضتی ها سهم گذاشت. پیرو و ادامه‌‌دهنده حرکت باسمه‌چی‌گری بودن سازمان را آشکار کرد که اصلا دشمن ملت و ارزش های ملی، علم و معارف، دانش و پیشرفت بودنشان را ثابت می‌سازد.
شکست اساسی آنها در روزهای برگزاری کنفرانس سازمان امنیت و همکاری اروپا “در مورد ارزش های انسانی” (سپتامبر سال 2018 در شهر ورشو) به اتفاق افتاد. نهضتیها می‌خواستند خود را به عنوان نیروی سیاسی جانبدار دموکراتیک و حقوق و آزادی های انسان، برای دید سیاسیشان دچار تعقیب گشته و غیره نشان دهند. اما اشتراک نمایندگان جمهوری تاجیکستان در کنفرانس و خصوصا شرکت یکی از بنیان‌گذاران حزب نهضت اسلامی ایام‌الدین ستارف تمامی نقشه‌های آنها را برباد داد. ایام الدین ستارف و دیگر نمایندگان تاجیکستان به طور آشکار و دلایل معتمد جنایات صادرکرده رهبران و پیروان حزب نهضت را در سالهای قبل و دوره جنگ شهروندی، اینچنین پس از آن بیان داشت. البته، در این باره مطلب و مواد زیادی منتشر گردیده بود، اما از این منبر بار اول شخصان واقعی صحبت کردند که نظر سازمان‌دهندگان و شرکت کنندگان کنفرانس را به نیرو‌های به نام مخالف جدا تغییر داد. برای اکثر ایشان بار نخست چهره حقیقی نهضتی ها، نقشه و اهداف، مناسبات آنها با پیروان دیگر دین و مذاهب برملا شد.
-کدام دلایلی تازه در این جا صدا دادند که به معتقدسازی شرکت کنندکان و عموما جهان غرب به حقیقت تروریستی بودن حزب نهضت مساعدت نمایند؟
ایام‌الدین ستارف که خود در سرگه تأسیسیابی حزب نهضت اسلامی قرار داشت، آشکار علاقه‌مندی این حزب را از پیدایشش با خدمات مخصوص جمهوری اسلامی ایران اعلام داشت. طوری ذکر نمودم، قبلا در این باره زیاد گفته و نوشته شده بود، اما ستارف نه تنها در باره پشتیبانی های قبلی کشور معلوم منطقه از سازمان تروریستی و افراطی حزب نهضت اسلامی، بلکه در باره مرحله جدید همکاری های این سازمان تروریستی با خدمات آن کشور، یعنی بعد تروریستی اعلام شدن حزب و قطع فعالیت آن دلایل رد‌ناپذیر را بیان داشت. در باره آنکه رهبران نهضت و فعالان آن شروع از سال 2016 صدها جوان تاجیک را با راه فریب به جمهوری اسلامی ایران برده‌اند و آنها را به آموزش دوره تعلیماتی نظامی در پایگاه های ویژه بومهین، اراق، پردیس و مازندران فرا گرفته‌اند. او آشکار کرد که خودش در این پایگاه ها مسئول تربیه ایدئولوژیک این گروه ها بود. بانابر سبب آنکه شرکت کننده او به عنوان بی‌واسطه افراد مشخص را از سازمان تروریستی و افراطی حزب نهضت اسلامی، خدمات ذکرشده و سربازان گروه اسم برد، رهبران این سازمان تروریستی، سرپرستان خارجی آنها حتی نتوانستند تلاشی برای رد کردن این حقیقت انجام دهند و خاموش ماندند. غیر از این، چنانی که در فیلم های مستند تلویزیونی “بازگشت از جهنم”، “اصالتباخته”، “زرخریدان” و دیگر مطالب رسانه ها مشاهده کردیم و خواندیم، بعد بازداشت شدن، تعداد معین آنهای که در این تعلیمگاه ها دوام سالهای 2015 – 2018 آمادگی جنگی را گرفته، برای عملی نمودن عملیات تروریستی در قلمرو تاجیکستان سفربر شده بودند، از قبیل قلندراف م. م.، سیدعلی اف س. ر.، صیدل اف ا. د.، امت اف م. ا، نذریبیک اف پ. ت. و دیگران همه دلایل ذکرشده را تأیید کردند.
ادامه این شکست های حزب نهصت بازداشت، مرافعه و محکومیت سعید قیام‌الدین غازی، یکی از سازمان دهندگان این سازمان تروریستی بود. طوری در فیلم مستند “ریشه‌های ناعیان” مشاهده کردیم و توضیحات زیادی در رسانه‌ها نشر گردید، موصوف اسامی مشخصی را مثل تخماسب خاتمی، محمد اصفهانی، وفا سجاد به زبان آورد که با او همکاری داشته‌اند و موافق دستور آنها علیه تاجیکستان فعالیت تخریبی پیش می‌برده است. چنانچی، سالهای 1993-1997 در بین فراریان تاجیک در افغانستان ایده‌های افراطی و اندیشه‌های مخالف دولت تاجیکستان را پهن می‌کرده است، فراریان را تشویق می‌کرده است که به وطن برنگردند. سالهای طولانی به پهن کردن غایه‌‌ها و تعلیمات مذهب شیعه در بین شهروندان تاجیکستان مشغول بود، عقاید افراطی و ضدتاجیکی سازمان تروریستی و افراطی حزب نهضت اسلامی را در بین مهاجران تاجیک پهن می‌کرد. او تعداد معین شهروندان جمهوری را از حساب رهبران و اعضای سازمان تروریستی و افراطی حزب نهضت اسلامی نام برد که در مناطق گوناگون کشور، از جمله رشت، خراسان، وخش، جلال‌الدین بلخی، حصار، رودکی، فیض‌‌آباد و غیره تحت رهبری و رهنمای کشور بیگانه علیه منافع ملی جمهوری تاجیکستان کار می‌کردند. هنگام بازداشت غازی که از جمهوری اسلامی ایران برگشته بود، از او 100 هزار دلار آمریکای کشف و ضبط شد که طبق گفته‌اش، جهت انجام دادن اعمال تخریبی در تاجیکستان به او داده بودند.
-استاد گرامی، آیا از تمامی این شرمساریها رهبران فراری نهضت تروریستی برای خود خلاصه‌ای براوردند؟ آنها به نقشه‌های ضد ملی خود خاتمه می‌بخشند؟ اندیشه شما در این زمینه چیست؟
طوری آموزش روند فعالیت ضد ملی سازمان تروریستی و افراطی حزب نهضت اسلامی نشان می‌دهد، بعد از آن که تلاش های این حزب تروریستی برای رسیدن به حاکمیت توسط راه های معمولی قانونی دست نداد، آنها حتما دست به زورآوری و خشونت، از اعتدال براوردن اوضاع می‌گردند. بگیریم، سالهای 90 قرن گذشته را. آنها با استفاده از هرج و مرج در پی سقوط اتحاد شوروی بوجود آمده، ضعیفی و بی‌تجربگی دولت تازه‌ظهور تاجیک که استقلالیت رایگان برایش هدیه شد، می‌خواستند زمام دولتداری را به دست خود گرفته، ساخت اسلامی را در کشور برقرار سازند، اما ساکنان جمهوری آنها را جانبداری نکردند. در انتخابات مغلوب گشتند و دست به سلاح زدند که نتیجه‌اش جنگ شهروندی بود و کُشتار 150 هزار تاجیک و میلیونها دلار خسارات اقتصادی. بار دوم، باز هم پس از مغلوبیت در انتخابات پارلمانی، در ماه سپتامبر سال 2015 دست به کودتای مسلحانه زده، موجب کُشتار ده ها شهروند جمهوری گشتند. و اخیرا، چون با همه جهد و جدل که در اروپا داشتند، با همه مبلغ‌گذاری پشتیبان معنوی خود و جانبداری و هواداری بعضی سازمان های به نام دموکراتیک و حامی حقوق بشر که می‌خواستند آنها را گروه جبردیده و مورد تعقیب قرارگرفته معرفی سازند، از جانب مقامات رسمی این کشورها اعتراف نشدند. چون به این وسیله مراد رهبران این سازمان تروریستی حاصل نشد، باز دست جانب سلاح و خونریزی بردند. این بار گردشگران خارجی قربانی آنها گشتند. عمل غیرانسانی خود را تحت پوشش پرچم سیاه هم‌عقیدگانشان از گروه تروریستی “دولت اسلامی” اجرا نموده، می‌خواستند، حیثیت خود را به سازمان تروریستی و افراطی حزب نهضت اسلامی پنهان دارند. ولی تیرشان خاک خورد. حسین عبدالصمداف، سرکرده تروریستان بازداشت شد و تمامی اسرار رهبران نهضتیش را فاش کرد. رسانه‌های معروفی مثل “نستایاشی وریمیا”، “آزادی”، “صدای آمریکا” و غیره بار اول به طور آشکارا در مورد دست داشتن سازمان تروریستی و افراطی حزب نهضت اسلامی در قتل چهار گردشگر خارجی خبر دادند. اگر ارتباط رهبران و اعضای حرب نهضت در صادر کردن جنایت و خیانت های سنگین سال های قبل معلوم بود، اکنون نقش آنها در عمل مدهش تروریستی که در سال 2018 صورت گرفت، افشا شد.
به نظر اینجانب، تروریستان نهضتی از فعالیت ضد ملی خود دست برداشتنی نیستند. دقیقتر آنها را نمی‌گذارند. زیرا زیاد گرفته‌اند و خورده‌اند. وام هایشان را باید توسط اعمال خیانتکارانه علیه ملت تاجیک جبران کنند.
-اما برای این کردارهای ضد بشری و ضد ملی خود آنها جواب خواهند گفت؟
در شرایط امروز قطع نظر از آنکه حزب نهضت سازمان تروریستی و افراطگرا اعتراف شده است، در بعضی مراسم سازمان های بین‌المللی راه یافته، این منبرها را برای تحریف ساختن واقعیت علاقه‌مندی خود با تروریسم و افراطگرای، پهن کردن معلومات بافته و اغواانگیز نسبت به تاجیکستان و تبلیغ ادیالوژیک افراطی استفاده می‌برد. ولی طوری ذکر نمودم، این سازمان در سطح هیچ مقام رسمی دولتی شناخته نشده است. برای جنایات سنگین صادرکرده‌اشان رهبران و اعضای فعال فراری سازمان تروریستی و افراطی حزب نهضت اسلامی در پیگرد بین‌المللی انتیرپل قرار دارند. حزب نهضت به فهرست سازمان های که از جانب کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت دسته‌جمعی، ساختار منطقه ای ضدتروریستی سازمان همکاری شانگهای، مرکز ضدتروریستی اتحاد کشورهای مشترک الامنافع به عنوان سازمان تروریستی افراطگرا شامل شده است. از این رو، با مرور وقت، پاسخگوی رهبران و فعالان این سازمان تروریستی در نزد قانون ناگذیر است.
همین طریق، سال 2018 را می‌توان همچون سال شرمساری، ناموفقی و شکست حزب نهضت در مقیاس بین‌المللی دانست که چند مثالش را در بالا تاکید کردیم. این لغزش های نظری و عملی نهضتی های فراری در اقدام خام و ساده افاده یافته‌اند و خود شاهدان واقعی-شرکت کنندگان حوادث بارها در سال 2018 به خیانت های ملا تروریستان نهضتی در نزد ملت اشاره‌های آشکارا داشتند. به راستی، به کردار و رفتار این اصالتباختگان می‌نگری و مثل مردمی بار دیگر معتقدت می‌سازد که “کوزه‌پشت را تنها گور راست می‌کند”.
-تشکر برای صحبت پرمحتوا.
مصاحب: نظیر نصرت
Комментарии (0)