مراجعت امام خطیب استان سغد: ملت باید زیر پرچم ملی متحد شود

مراجعت امام خطیب استان سغد: ملت باید زیر پرچم ملی متحد شود
حاج حسین موسی زاده، امام خطیب استان سغد گفت: طوری بنیان‌گذار صلح و وحدت ملی – پیشوای ملت محترم امامعلی رحمان، رئیس جمهوری تاجیکستان در پیام خود به مجلس عالی کشور 26 دسامبر سال 2018 تاکید نمودند: “اوضاع سیاسی سیاره حالا بسیار ناآرام و بی‌ثبات و باعث تشویش و نگرانی جدی جامعه جهان گردیده است”. سرور دولت روز 12 مه سال گذشته از آن اظهار نگرانی نمودند که امروزها در 40 نقطه عالم مناقشه‌های مسلحانه ادامه‌ دارند که در آنها تقریبا 30 دولت دنیا بی‌واسطه یا بواسطه شرکت می‌کنند. غیر از این، در بیش از صد کشور تقریبا 70 میلیون نفر آدمان بنا بر ناآرامی وضع و اعمال تروریستی منزل مسکونی و وطن خود را ترک کرده‌اند. امروزها در چند کشور مسلمان‌نشین بر اثر دخالت کشورهای منفعتجوی خارجی منازل مسکونی اهالی، شهرها و یادگاری های چندهزارساله به آتش کشدیه و از بین رفتند، هزاران نفر آدمان بی‌گناه کشته می‌شوند. اکثر کشته شدگان چنین دخالت و مناقشه‌ها همانا مسلمانان می‌باشند. سؤالی به میان می‌آید که مگر انسان در روی زمین برای ایجاد همین مشکلات و خرابکاری ها آفریده شده است؟ البته، چنین نیست و چنین نباید باشد. زیرا نه طبیعت که انسان جزء جدانشونده آن است و نه آفریدگار که برای انسان سبکی، آرامی، سعادت و عدل و انصاف را می‌خواهد، جانبدار این حالت نیستند.
در ارتباط به این تأکید پیشوای ملت محترم امامعلی رحمان حاج حسین موسی زاده، امام خطیب استان سغد ضمن مراجعت به خادمان دین کشور ابراز اندیشه کرد که خبرگزاری خاور متن کامل آنرا منتشر کرد.
در این مراجعتنامه تاکید شده است که به شرایط ناآرام عالم که در آن اکثرا منازل مسکونی مردم مسلمان می‌سوزد، نظر نموده، از حال حزن‌انگیز مردم خانه‌بردوش شرق دل کس ریش می‌گردد. مسلمانان در سوریه، عراق، لیبی، یمن، افغانستان دست به کشتار یکدیگر زده، گویا فراموش کرده‌اند که همه آنها را خدای واحد آفریده، پیامبر برحق هدایت کرده و کتاب یگانه آسمانی قرآن راهنمای نموده است.
به نظر ما آنها این حقیقت ها را فراموش نکرده‌اند، اما فراموش کرده‌اند که همگی فرزندان بابای آدمند، فراموش کرده‌اند که آنها همه درد و زخم را برابر احساس می‌کنند و سعادت را اینچنین خواهانند و آنها را عمومیت های بزرگی،  مثل خلقیت، ملت، مذهب، دین و آدمیت متحد کرده است. محض همین اتحاد و وحدت های زبانی، ملی، فرهنگی در اغلب موارد به آرامی و وضع معتدل اعتقاد در مسیر تاریخ مساعدت خواهند کرد. وقت آن رسیده است که مردم مسلمان دنیا نظر خود را نسبت به ارزش های ملی، فرهنگ ملی و دولت صاحب‌اختیار ملی که همچون بزرگترین نعمت کفیل آزادی اعتقاد و سعادت مردم اعتقادمند عالم است،  تجدید نظر نمایند.  محض ارزش های ملی و دولت صاحب‌اختیار چه در مسیر تاریخ و چه امروز در شرایط معاصر قادر است که فضای آرام و آباد ما را تامین نمایند. این حقیقت بی‌بحث را صاحب دین گفته است،  بنیان‌گذار مذهب ما تأکید کرده و بزرگان گذشته ما با ارج‌‌گذاری عرف و عادت و عنعنه‌های ملی ثابت ساخته‌اند. اسلام و بزرگی او در مسیر تاریخ محض با همین گوناگون‌رنگی ملی و فرهنگی، احترام به ارزش های ملی و نعمت های استقلالیت خلق و کشورهای عالم حفظ گردیده است. اسلام را نه شمشیر غزاوات نه تندگوی و قتال، بلکه حرمت و احترام و ارج‌‌گذاری به ارزش های عالی انسانی و ملی حلق و ملل مختلف دین جهانی نموده است. امروز به خاطر کدام یک منافع پس‌پردگی پایمال نمودن ارزش های ملی خلاف اخلاق، خلاف دین اسلام و مسئولیت مقدس دولتداری ملت است.
مسئله مذهب و ملت در همه دور و زمان ها همچون دو شاخه خودشناسی انسانها موجود بود و مقام خود را گم نکرده است. منافع ملی افاده‌گر یکپارچگی مرز و بوم، سیاست، دولت و رشد و نمو زندگی انسانها محسوب می‌شود.
از این نقطه نظر اگر ما به تاریخ دین اسلام و موجودیت مللی که این دین را اختیار کرده‌اند، نظر کنیم، در نگاه داشتن هویت ملی، زبان و ارزش های ملل غیر عرب، خصوصا تاجیکان خدمت های عملی صاحب مذهب ما امام اعظم نعمان ابن ثابت (ر) از همه بیشتر به نظر می‌رسند.
در ابتدای قرن دوم هجری (قرن هشتم میلادی) پس فوت پیامبر علیه السلام اساسا فتوای شرعی نه به طریق خطی، بلکه از جانب صاحب فتوی ها شفاهی صادر می‌شد.
صاحب فتوی ها در مسائل زیاد به دیگر ملت و قوم های غیر ملت عرب مانعه ایجاد کرده بودند، از جمله می‌گفتند که قرآن را به دیگر زبان ترجمه کردن ممکن نیست و هر کسی که فهمیدن معنای آن را خواهد، باید زبان عربی را آموزد، شرح و تاویل قرآن فقط با زبان عربی و تفسیر آن با آیت و حدیث باشد، هیچ عالمی حق ندارد که با فهم و ذکاوت و معرفت خود معنای آن را بیان کند و اینچنین تا قرن تدوین، یعنی قرن سوم هجری اجازت نمی‌دادند که احادیث پیامبر علیه السلام نوشته شوند و چنین مسائل مبرم زیاد بودند.
چنین به نظر می‌رسید که عرف و عادت، رسم و آیین، اد و جشن های ملت و قوم های تازه مسلمان شده  و منافع ملل غیر عرب صرف نظر کرده می‌شد.
سال 700 میلادی نعمان ابن ثابت در شهر کوفه در خانواده فارس-تاجیک به دنیا آمد و در نزد اساتید بزرگ تعلیم همه علوم زمان خود را از خود کرده، در بین خلق صاحب فتوی شد.
برای امام اعظم (ر) اصلاحات کلی در عقیده، مکتب فقهی و اندیشه‌های ملی و علمی پیش آمد که آن کار آسان نبود، اما امام اعظم (ر) با راه عاقلانه چارچوب مقررگردیده را شکستند و از آیت های قرآن کریم و احادیث شریف که ارزش های ملی را ترغیب می‌کنند، با دلایل رد‌ناپذیر مسائل شرعی را با طریق نو فتوی دادند. از جمله، تفسیر و  ترجمه قرآن را با زبان فارسی-تاجیکی و به شرح و تاویل آیات داخل نمودن بیان فکر مفسران را نیز اجازت دادند، حتی در نماز با زبان فارسی-تاجیکی عبادت را فتوی دادند. با این موقع معین و نوآوری ها در تعلیمات دین این فرزند فرزانه ملت به مذمت و ملامت بعضی دشمنان ملل غیر عرب رو به رو شدند.
امام اعظم در حجت آوری هر وقتی که از قرآن و حدیث دلیل پیدا نمی‌شد، فکر خود را با آوردن مثال فقهی از روی “قیاس” مسائل منطقه ای و فرهنگی قوم و خلق ها، یعنی مسئله ملی را همه‌جانبه حل می‌نمودند.
امام اعظم در اصول فقه با داخل نمودن “عرف” عنعنه‌های ملی، عرف و عادت، لباس ملی، زبان ملت، عید و جشن و مراسم ملی را با بیان آن که اینها خلاف شریعت نیستند، اجازت فرموده، راه ملت ما را در راه حفظ ارزش های ملی فراخ نمودند.
این همه خدمات امام اعظم معنی آن را داشت که ارزش های ملی کمتر از پدیده‌های دینی و مذهبی نیستند و آنها در روزگار انسانیت نقش بارز داشته، بدون آنها انسانیت اصل خود را از دست خواهد داد.
امروز ما، خادمان دین در کشور باید فراموش نکنیم که ما در قرن بیست و یک زندگی می‌کنیم. ما باید دانیم که ملت تاجیک بیش از 1300 سال قبل دین مبین اسلام را قبول کرد، فرزندان این ملت در مثال امام اعظم، امام البخاری و صدها نابغه‌های ملت به دین مبین و پایداری شریعت خدمت کردند، اما ارزش و مقدسات ملی را همه وقت در مد اول گذاشته، موفق هم شدند.
به این دلیل من به عنوان یک فرزند ملت، یک خادم دین ناآرامی های عالم و خصوصا از دین اسلام سوء استفاده را مشاهده کرده، با حس مسئولیت به تمام مردم تاجیکستان و خصوصا به خادمان دین کشور مراجعت می‌نمایم که دین امروز همچون عقیده مقدس، پاک، بی‌آلایش سیاسی، ترغیبگر آداب و اخلاق، دوستی و رفاقت، شأن و شرف انسانی و هدایتگر مردم خدمت خود را بجا بیارد. ما، خادمان دین در پیروی  این بزرگان ملت باید در بین مردم چنان فعالیت نماییم که در زندگانی و دولتداری ملی تاجیکان ملت ما زیر پرچم ملی جمع آید، به قدر استقلالیت، ارزش های ملی و خدمت های پیشوای ملت برسیم، همه ما تحت رهبری عادلانه و عاقلانه بنیان‌گذار صلح و وحدت ملی-پیشوای ملت محترم امامعلی رحمان، رئیس جمهوری تاجیکستان وطن عزیزمان را ‌‌آباد کنیم.
اگر ما اندیشه ملی را پایدار و مقدسات آن را استوار نگه داریم، سعادت ملت بردوام و در آن وقت روح بزرگان از ما شاد، کشور ‌‌آباد و ملت سربلند می‌شود.

Комментарии (0)

Оставить комментарий